Πάνος Ρούτσι: Πώς έμαθε για τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη - Για αδιαφορία κατηγορεί την κυβέρνηση Ημερομηνία:
7/12/2025, 14:00 - Εμφανίσεις: 19
Ο Πάνος Ρούτσι, πατέρας του αδικοχαμένου Ντένις στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, μίλησε στο MEGA για το πώς έμαθε για το δυστύχημα, για τη στήριξη που έλαβε στη διάρκεια της απεργιακής κινητοποίησης πείνας που έκανε και για το γεγονός ότι τελευταία έχει δεχθεί επικρίσεις, ενώ κατηγόρησε εκ νέου την κυβέρνηση για αδιαφορία.
«Δεν καταλαβαίνω πώς αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να καταλάβει τον πόνο τον δικό μας» Μιλώντας στο «Χαμογέλα και Πάλι!» και στον Νίκο Συρίγο, ο Πάνος Ρούτσι είπε: «Από όταν σταμάτησα την απεργιακή κινητοποίηση πείνας, ξεκίνησε ένας άλλος αγώνας.
Όσο ήμουν στο Σύνταγμα ο κόσμος που ήταν δίπλα μου, ήταν δύναμη.
Ξέρω ότι θα είναι δίπλα μου μέχρι το τέλος για να δικαιωθούμε.
Πώς γίνεται να κάνω 23 μέρες απεργιακή κινητοποίηση πείνας και να μην θέλω έπειτα από την εκταφή του παιδιού μου;googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Δεν εμπιστευόμαστε τη χώρα πλέον, έχουμε δικούς μας πραγματογνώμονες, ιατροδικαστές και αναμένουμε τον εισαγγελέα να μας δώσει ημερομηνία εκταφής.
Δεν είναι καθόλου εύκολο για μένα να ξεθάψω το παιδί μου για να μάθω την αλήθεια.
Δεν θα είμαι παρών γιατί δεν θα το αντέξω.
Δεν έχουμε προλάβει να πενθήσουμε όλον αυτόν τον καιρό.
Δεν καταλαβαίνω πώς αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να καταλάβει τον πόνο τον δικό μας.
δεν με έχει πάρει τηλέφωνο κανένας από την κυβέρνηση, και όταν ήμουν στο Σύνταγμα, δεν ήρθε κανείς».
«Δεν ξέρω πώς έφτασα μέχρι τη Λάρισα – Ουρλιάζαμε όλοι μας» Ο Πάνος Ρούτσι περιέγραψε πώς έμαθε για τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη.
«Δεν περίμενα να με πάρει τηλέφωνο κάποιος άλλος εκτός από το παιδί μου, εκείνη την νύχτα.
Δεν με πήρε ποτέ.
Με το που φτάνω στον σταθμό, είδα κόσμο, λεωφορεία, κόσμο να αγκαλιάζεται και να κλαίει.
Ρώτησα έναν οδηγό ταξί τι συνέβη και έχει τόσο κόσμο και μου δήλωσε ‘δεν το έμαθες; Είχες κάποιον δικό σου μέσα;’.
Του είπα ότι είχα το παιδί μου και αμέσως κατέβασε το κεφάλι και μου δήλωσε ‘εύχομαι να είναι καλά’.
Δεν ξέρω πώς έφτασα μέχρι τη Λάρισα.
Ήμασταν ακριβώς πάνω από το σημείο άκουγα φωνές, είχε ασθενο...